:: Bio ::

Bèrelør (spreek uit als 'beireleur') staat voor 'straalbezopen' in het dialect van deze band en ze doen hun naam alle eer aan tijdens optredens. Volgens eigen zeggen zijn de optredens minder geschikt voor gevoelige personen.

Deze Belgische band ontstond rond de eeuwwisseling is met toenmalige muzikanten uit Axamenta, Keltgar en ABfC. Het trio zieke geesten laat zich aanspreken met namen als Constant Jacques (zang), Johnny Fash (bas) en Dick van Pete (Lead gitaar). In 2006 zijn daar nog 2 grote loosers bijgekomen, namelijk De Joseeke op drums en Bobbiyaan Goethals op gitaar. De eerste CD 'Goei Boter' werd opgenomen en is nog altijd een groot success. De druk van het succes werd echter te groot want na een tijdje toeren gooide De Joseeke zijn drumstokken over de haag. Hij werd na enkele invallers voorgoed vervangen door Koekke Fash in 2008. Het huidige vijftal is op kruissnelheid en de bakken pils en flessen Jack kunnen dan ook niet rap genoeg aangezeuld worden om dit vijftal van brandstof te voorzien...

Berelor, wat valt er over te zeggen, wat valt er niet over te zeggen?

Berelor moet zowa den enige groep zijn waar de ego's van 5 aparte multigetalenteerde supersterren niet botst en keer op keer voor spetterend vuurwerk zorgt zowel voor, op, naast als achter den toog, over het toilet, in uwe kruipkelder en als er een podium in de buurt is kan ook dat er met veel plezier en vakkenis aan geloven.

5 kleppers die permanent op het scherp van de grove snee rocken, den ene al wat straffer dan den andere, dit door den beurtrol die ze hanteren omdat iedereen zijn spreekwoordelijke graan mee dient te pikken van de roem en faam die hen te beurt valt en omdat anders het volk niet weet waar eerst te kijken...

Sinds de release van “Goei Boter” eind november 2006 behoren instant klassiekers als “Natten Hond”, “Broekroest”, “Scheet in den otto”, permanent tot het collectief geheugen van iedere zichzelf respecterende hardrockfan uit het Antwerpse en ver daarbuiten.

Gezien het intensieve schrijfproces, het streven naar perfectie bij 4 van de 5 bandleden en de enorme chronische luiheid waar deze band lichtelijk last van heeft, heeft de nieuwe plaat Grove Snee toch enige jaren op zich laten wachten. Dit lange wachten werd door de talrijke fans per direct door de vingers gezien toen de eerste noot (een “mi” voor de geïnteresseerden) door de boksen schalde bij het opzetten van dit nieuwe, al zeggen ze het zelf, “Meesterwerk”!

Voor het opstellen van de klassiekers op deze schijf, dient u gewoon de tracklist te kopiëren daar hier simpelweg de formule “All killers, no fillers” werd gehanteerd.

Zowel op plaat als live staat het begrip “Berelor” als een fort van gewapend beton en wordt het uit het privéleven gegrepen gelul van de zichzelf verklaarde charismatische frontman Contant Jacques vakkundig vastgetimmerd door meestermotter Koekke Fash die zijn drumvellen met zijn stokskes bewerkt met de door zichzelf uitgevonden “mossel-vlaai-techniek”als was het ne mattenklopper op een nooit gewassen Perzich tapijt dat sinds de golfoorlog als ondergrond voor een voor een lokale kattenkwekerij heeft gediend, de hoeveelheid Otrivine die ge in dit laatste geval door uwe neus zou jagen kan je hier vervangen door Stella Artois, (liefst van het fleske enkele graden boven het vriespunt.)

Waar bassist Johnny Fash (geen familie) zijn uiterste best doet om deze twee geweldenaren te evenaren op zijnen 3-string maar daar toch nimmer in slaagt en het dan maar ongegeneerd op een zuipen zet waar zelfs een bierclub met Werner De Smedt, Hans Otten en Herwig Van Hove in het bestuur den handdoek al na drie kwartier in de ring zou gooien wegens “te gortig”.

Waar de sympathieke, mekander-niet-kunnen-uitstaande-maar-ook-niet-kunnen-missende-scudraket van een gitaartandem Dick Van Pete (lead) en Swash (rhytm ‘n’praat) elkaar in het oor brullend oppept terwijl de stomende, zelfs soms té solide rhytmlijnen van Swash de speeltuin van licks van Dick Van Pete omsingelt, alwaar Van Pete in deze zelfde speeltuin de ene straffe strapats na de andere uit de linkerpols flitst (naar verluidt heeft Van Pete ooit bij het aanhouden van zijn hoge “mi” zoveel feedback gecreërd dat er 3 volwassen bruinvissen en 2 dolfijnen linea recta over St-Anneke-plage het Minerva café zijn binnengesprongen.)

Kortom, zowel op plaat als live is Berelor een belevenis, en wat voor een!

Is Berelor goe? Soms.

Is Berelor geniaal? Permanent!

:: Wij zen Bèrelør! ::

5 halve zolen die een potje vettige rock n' roll door uw brein jagen! En als het u niet aanstaat, dan hadde maar naar de cinema moeten gaan!
Waai zen inderdaad Bèrelør, en wij kunnen alles aan! De heren van dienst die uw ballen er langs onnatuurlijke weg zullen laten uitvliegen zijn:

	:: Constant Jaques :: De woordincontinente brulboei van de groep. Er wordt gefluisterd dat hij meer zever kan verkopen in 1 minuut dan het vlaams parlement in een maand. Een ongebroken wereldrecord tot nu toe. Heeft nog tegen dezelfden boom gepist als Johnny Cash. Verslijt grieten gelijk de banden van de space shuttle: eens ermee van de grond geweest, andere.
	:: Johnny Fash :: Is als kind in de ketel Jack en Coke gevallen en kan sindsdien ni meer stoppen met slikken en zeveren. Dient continu voorzien te worden van drank. Verslijt even rap vrouwen als den achterband van ne kruiwagen...
	:: Dick van Pete :: Doctor in de snarentheorie. Onmisbare helft van de Bèrelor gitaartandem Van Pete / Goethals. Heeft de gewoonte van elke paar dagen een gitaar in de fik steken of kapot te meppen en zal dit blijven doen tot hij er een vindt die past bij de kleur van zijn vest. Heeft destijds op den Dam zijn banden nog opgepompt met dezelfde luchtdarm die Elvis Presley had gebruikt om de sneussel uit zijn kistje toebak te blazen. Wordt erg rap kwaad. Verslijt grieten gelijk mosselen: alleen in't seizoen, mor wel alle dagen nen doempende pot.
	:: Koekke Fash:: Vrij tot zeer ranzige khaloewetzak. Hoewel de naam anders doet vermoeden is em geen familie van den Johnny Fash. Den enigsten drummer ter wereld die zat nog retestrak drumt. Verslijt grieten gelijk sigaretten, een pak per dag.
	:: Bobbiyaan Goethals :: Is ooit eens komen kijken naar een repetitie en is nooit meer weggegaan. Heeft nog uit hetzelfde glas gedronken als die voze van Notorious B.I.G. in café de kleffe zakdoek te Kijldroog. Verslijt grieten gelijk de banden van ne F1 auto: 4 per keer.

Reverend Van Schete Gevierd bluesgitarist en invaller op snaren als een van de leden te zat is of een nummer niet kent.

Stille Willy

Teddy Trekvod

De Ranzige Viking

Joe Pyro

Gust van Snee

Bob U.Z. Stuivenberg

Den Bronstigen Bever